เรียน อาจารย์ที่เคารพ

จากรายการช่อง 9 นำเจ้าของร้านที่ Center One มาออกรายการตอน 7:30 (25/05/2553) 3-4 คน เจ้าของร้านพูดใส่อารมย์ เขารู้สึกว่า ทำไมรัฐช่วยน้อย ช่วยช้า พวกเขาต้องการเงินเป็นก้อนใหญ่ บางคนต้องการให้ช่วยฟรี บางคนต้องการไม่มีดอกเบี้ย เหมือนเป็นความผิดของรัฐที่ทำให้เขาเดือดร้อน ทำให้ผมคิดถึงแกนนำที่ไม่ต้องรับผิดชอบทางแพ่งใดๆ เลยหรือ ? เจ้าของร้านที่ Center One ไม่เคยพูดเห็นใจภาษีของประชาชนเลย พวกเขาไม่เคยพูดถึงความรับผิดชอบทางแพ่งของแกนนำเลย จี่ไปที่รัฐอย่างแรง ทั้งที่รู้ว่าแกนนำแต่ละคนมีทรัพย์อยู่ไม่น้อย รวมกันก็สามารถนำมาชดเชยได้มากมาย

กรณีแกนนำ นำมวลชนมาชุมนุม หรือจ่ายค่าจ้างค่าน้ำมันรถมาชุมนุม จากนั้นพูดเท็จ พูดตัดตอนฟังดูให้เข้าใจผิด หรือเรื่องราวที่ไม่มีหลักฐาน ปลุกระดม ชี้นำชัดเจน ตามที่บันทึกเสียงว่า ถ้าไม่ได้สิ่งที่เรียกร้อง หรือถูกสลายชุมนุม ให้เผาสถานที่ต่างๆ ท้ายสุดก็เผาจริง เกิดความเสียหายมากมาย

เรียนถาม อาจารย์ดังนี้ครับ

1. ความรับผิดทางแพ่งของแกนนำ มีหรือไม่ ใครเป็นผู้ฟ้องร้อง
2. ความรับผิดทางแพ่งของแกนนำ มีขอบเขต ปริมาณเท่าใด เช่นจำนวนเงินมากน้อยขนาดไหน
3. กรณีการชุมชุนปิดเส้นทาง ปิดพื้นที่ ทำให้เกิดความเสียหายต่อธุรกิจ และความเสียโอกาสทางการค้า
   3.1 ผู้ค้าสามารถฟ้องร้องทางแพ่งต่อแกนนำได้หรือไม่
   3.2 มากน้อยขนาดไหน
4. ทรัพย์ของแกนนำรวมกันมีปริมาณไม่น้อย มีกฏหมายข้อใดที่รัฐ สามารถนำมาชดเชยทางแพ่งได้บ้าง อย่างไร รวดเร็วขนาดไหน ใครเป็นผู้ฟ้องร้อง
5. ต่อไปถ้าผมเป่าประกาศ และมีมวลชน 100-500 คนเรียกร้องให้รัฐกระทำ หรือไม่กระทำการ อย่างหนึ่งอย่างใด ถ้าไม่ได้ตามที่ขอ จะพาคนมาปิดราชประสงค์ (แต่ยังไม่ได้พามา) ร้านค้า การจราจร และลูกค้าตื่นตกใจ เสียหายการค้า และคนเดินทางสัญจร  ผมจะมีความผิดข้อหาอะไร มีโทษอย่างไร

ขอบพระคุณมากครับ
สมชัย

เรียน คุณสมชัย

     การที่เหตุการณ์ยุติลงได้นั้น ไม่ได้แปลว่าความสงบและความสันติจะเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ  หากทุกฝ่ายยังเก็บความคับข้องใจหรือความคับแค้นใจเอาไว้ไม่ปล่อยวาง วันหนึ่งก็อาจระเบิดขึ้นมาได้อีก  สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นพอจะเป็นบทเรียนได้ว่า หากแต่ละฝ่ายมุ่งมั่นจะให้ได้สิ่งที่ตนปรารถนาโดยไม่สนใจถึงผลที่จะเกิดขึ้น ในที่สุดก็หนีไม่พ้นความรุนแรงที่เสียหายถึงชีวิตและทรัพย์สิน และความเดือดร้อนก็ตกแก่ประชาชนทั่วไปที่ไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย  และในที่สุดสังคมทั้งสังคมย่อมได้รับผลร้ายด้วยกัน ผลร้ายนั้นนอกจากแต่ละคนที่ประสบกับเหตุการณ์จะต้องเผชิญแล้ว รัฐในฐานะเป็นองค์รวมก็ต้องร่วมได้รับผลกระทบ ต้องนำเงินภาษีอากรมาจุนเจือกันไปด้วย  เป็นบทเรียนที่จะต้องช่วยกันจดจำและร่วมมือกันหาทางแก้ไข  การแก้ไขในส่วนของรัฐที่เกี่ยวกับการดำเนินการตามตัวบทกฎหมายก็ต้องปล่อยให้รัฐดำเนินการไป แต่ในส่วนของสังคมนั้น ต้องช่วยกันทำให้เย็นลง ถ้ายังเก็บความคุกรุ่นหรือความคับแค้นใจเอาไว้ สังคมก็จะไม่มีทางเย็นลงได้ ความสุขสงบอย่างถาวรอย่างที่เคยเป็นก็จะไม่เกิดขึ้น  การให้อภัยในทางศาสนาพุทธนั้น มิได้มุ่งประโยชน์ให้เกิดแก่คนที่ได้รับการอภัยแต่เพียงถ่ายเดียว  หากแต่มุ่งให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ให้อภัยอย่างเป็นสำคัญด้วย เพราะเป็นเครื่องมือในการทำให้ดับความรุ่มร้อน ความเครียดขึ้ง และเกิดความเย็นฉ่ำขึ้นในจิตใจได้ เป็นความสุขสงบอีกอย่างหนึ่ง  เมื่อวานนี้ได้เห็นรายการทีวีรายการหนึ่งของทีวีไทย เขานำคนรุ่นใหม่มาออกรายการ เยาวชนคนหนึ่งพูดไว้น่าคิดทำนองว่า ทำไมเราจะมัวแต่พูดถึงสิ่งต่าง ๆ ในทางทำลายล้างกัน ทำไมไม่หันมาพูดถึงสิ่งสร้างสรรค์ ให้สังคมได้ฟื้นคืนสู่ความสุขสงบ ได้ฟังแล้วก็อุ่นใจว่าประเทศไทยยังมีความหวังที่จะรุ่งเรืองได้  ถ้าสังคมลุกขึ้นมาร่วมมือกันแก้ไข และมองไปข้างหน้าอย่างมีเมตตาต่อกัน ปัญหาที่ว่ายากก็อาจแก้ไขได้อย่างไม่นึกฝัน  คำถามที่ถามมานั้น ถ้าตอบไปตามลำดับคำถามตามตัวบทกฎหมาย นอกจากความสะใจแล้ว ก็คงไม่เกิดประโยชน์อะไร เพราะเป็นสิ่งที่คงไม่เกิดขึ้นจริง แต่กลับจะทำให้เกิดความรุ่มร้อนและแค้นใจมากยิ่งขึ้น