เรียน อาจารย์มีชัย

        อาจารย์มีชัยครับ กระผมมีปํญหาเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิเสรีภาพในการประกอบอาชีพตามกฎหมายควบคุมการประกอบวิชาชีพครูและบุคลากรทางการศึกษาครับ พระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ 2546 มิได้บัญญัติการเป็นบุคคลล้มละลายเป็นลักษณะต้องห้ามของผู้จะขอใบอนุญาตประกอบวิชาชีพแต่อย่างใด แต่บัญญัติว่าเป็นผู้มีพฤติกรรมเสื่อมเสียหรือบกพร่องในศิลธรรมอันดี เป็นลักษณะต้องห้าม

         กระผมจึงเรียนถามว่า เช่นนี้ เมื่อบุคคลล้มละลายมาขอใบอนุญาตประกอบวิชาชีพควบคุมนี้ สภาครูฯ (1) จะอ้างความเป็นบุคคลล้มละลายมาเป็นข้อจำกัด ไม่ได้เพราะตามมาตรา ๒๙ แห่งรัฐธรรมนูญ การจำกัดสิทธิต้องมีกฎหมายให้อำนาจ และภายในขอบเขตที่กำหนดกำหนด (2) และจะอ้างว่าการเป็นบุคคลล้มละลายถือเป็นผู้มีความประพฤติเสื่อมเสียหรือบกพร่องในศีลธรรมอันดีไม่ได้ด้วยใช่หรือไม่ เพราะถือว่าการเป็นบุคคลล้มละลายเป็นฐานะทางเศรษกิจและสังคม จะนำมาออกกฎหมาย หรือกฏเพื่อเลือกปฏิบัติ ตามมาตรา ๓๐ แห่งรัฐธรรมนูญ (3) ไม่น่าจะได้เป็นการตีความไปในสิ่งที่กฎหมายไม่ประสงค์เพราะกฎหมายของสภาวิชาชีพบางองค์กรและกฎหมายอื่นๆทั่วไป บัญญัติถึงกรณีล้มละลาย และมีความประพฤติเสื่อมเสียฯ เป็นลักษณะต้องห้าม หากมีความหมายเป็นอย่างเดียวกันก็คงไม่เขียนไว้ถึงสองอย่าง

  กราบขอบพระคุณครับ

1. ก็ยังงั้นซี

2. ก็ใช่แล้ว

3. ถึงว่าซี