ผมขอเรียนถามท่าน อ.มีชัย ในประเด็นเรื่องของช่องว่างหรือสูญญากาศทางกฎหมายมหาชนครับ

    เนื่องจากผมอ่านกฎหมายฉบับหนึ่งแล้วเกิดความสงสัยครับว่า ขณะนี้จะถือว่ามีหลักเกณฑ์ดังกล่าวใช้บังคับอยู่หรือไม่ เรื่องมีอยู่ว่า

   ก่อนหน้านี้ในการทำงานของลูกจ้างบนที่สูงหรือบนตึกจะต้องมีการจัดทำนั่งร้านโดยเมื่อก่อนกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมอยู่ภายใต้กระทรวงมหาดไทย  กระทรวงมหาดไทยอาศัยอำนาจตามประกาศคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 103 ออกประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ความปลอดภัยในการทำงานก่อสร้างว่าด้วยนั่งร้าน ใช้บังคับให้เป็นหน้าที่ของนายจ้างในการจัดทำนั่งร้านให้มีมาตราฐานตามที่ประกาศกำหนด

   ต่อมามีพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน 2541 ประกาศใช้โดยกระทรวงแรงงานแยกตัวออกมา ในบทเฉพาะกาลของ พ.ร.บ. ดังกล่าวมาตรา 166 กำหนดไว้ว่าให้ประกาศใดๆที่ออกตาม ประกาศคณะปฏิวัติใช้บังคับได้อยู่จนกว่าจะมีกฎกระทรวงหรือประกาศ ที่ออกตาม พ.ร.บ. คุ้มครองแรงงานมาใช้บังคับแทน 

  เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม 2551 กฎกระทรวงแรงงานว่าด้วยการกำหนดมาตรฐานในการบริหารและการจัดการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงานเกี่ยวกับการก่อสร้าง 2551 มาใช้บังคับ (ออกตาม พรบ คุ้มครองแรงงาน) ในหมวดที่ 11 ส่วนที่ 1 และที่ 2 ของกฎกระทรวงดังกล่าวได้กำหนดเกี่ยวกับการจัดทำนั่งร้านเหมือนกับประกาศกระทรวงมหาดไทย  แต่ปัญหาคือ กำหนดไว้เป็นหลักเกณฑ์เพียงกว้างๆเท่านั้น ส่วนในรายละเอียดอื่นๆที่เคยมีในประกาศกระทรวงมหาดไทย กฎกระทรวงฉบับใหม่กำหนดให้ออกเป็นประกาศอธิบดี ซึ่งขณะเขียนคำถามอยู่นียังไม่มีประกาศออกมาแต่อย่างใด

   ในความเข้าใจของผมคือ ประกาศกระทรวงมหาดไทยฉบับดังกล่าวถูกยกเลิกแล้วโดยปริยายโดยผลของ กฎกระทรวงที่ออกตาม มาตรา 103, 166 พรบ คุ้มครองแรงงาน 2541

  คำถามท่จะเรียนถามท่านอาจารย์ว่า กฎกระทรวงดังกล่าวถูกยกเลิกทั้งหมดแล้วหรือไม่  ?

      หากยกเลิกแล้วทั้งหมดในระหว่างนี้จะมีกฎหมายใดมาใช้บังคับ หรือเป็นสูญญากาศทางกฎหมาย เพราะจะไม่มีกฎหมายใดระหว่างนี้กำหนดหลักเกณฑ์และมาตรฐานการทำนั่งร้านเลย (เนื่องจากกฎกระทรวงฉบับนี้มีโทษทางอาญา) ?

   หากไม่ยกเลิกทั้งหมด (ถูกกฎกระทรวงยกเลิกเฉพาะในส่วนที่มีกฎกระทรวงกำหนดไว้เป็นการเฉพาะแล้วแต่ที่ยังไม่มีประกาศอธิบดี จึงใช้ประกาศกระทรวงมหาดไทย) เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น ?

ขอบพระคุณอาจารย์มีชัย ล่วงหน้าครับ