ในการยกร่างกฎหมายเกี่ยวกับคณะกรรมการ ซึ่งใช้แบบการร่างกฎหมายที่ถือต่อ ๆ กันมา คนปัจจุบันจึงไม่รู้ว่าทำไมจึงร่างโดยใช้ถ้อยคำเช่นนั้น ขอถามเกี่ยวกับการประชุมคณะกรรมการ ที่เขียนว่า

"การวินิจฉัยชี้ขาดของที่ประชุมให้ถือเสียงข้างมาก กรรมการคนหนึ่งให้มี
เสียงหนึ่งในการลงคะแนน ถ้าคะแนนเสียงเท่ากัน ให้ประธานในที่ประชุมออกเสียงเพิ่มขึ้นอีกเสียงหนึ่งเป็นเสียงชี้ขาด"

คำถาม 2 ข้อ

1. คำว่า "การวินิจฉัยชี้ขาด" ทำไมไม่ใช้คำว่า "การลงมติ" ซึ่งใช้ได้กับคณะกรรมการทุกประเภท และมีความหมายกว้างกว่า เพราะทุกเรื่องที่ประชุมจะต้องลงมติ

2. คำว่า "เสียงหนึ่ง" ทำไมไม่ใช้คำว่า "หนึ่งเสียง"

ขอบคุณครับท่านอาจารย์

1. การลงมติ เป็นเรื่องของวิธีการเพื่อนำไปสู่การวินิจฉัยชี้ขาดของที่ประชุม  และอำนาจของคณะกรรมการในการทำการใด ๆ ไม่ได้อยู่ที่การลงมติ แต่อยู่ที่การวินิจฉัยชี้ขาด  ในเวลาที่กรรมการจะตัดสินเรื่องอะไรและใช้วิธีลงมติ ก็เกิดจากบทบัญญัติที่คุณอ้างมานั่นแหละที่ว่าให้ใช้วิธีออกเสียงลงคะแนน โดยแต่ละคนมีคนละเสียง

2. ที่ใช้คำว่า "เสียงหนึ่ง" โดยไม่ใช่ หนึ่งเสียง ก็เพราะประโยคเริ่มต้น เริ่มที่ "ให้ถือเสียงข้างมาก"  คำว่า "เสียง" เป็นคำหลัก จึงต้องตามด้วย เสียงหนึ่ง