กราบเรียน ศ.ดร.มีชัย ฤชุพันธุ์ นายกสภามหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

             เนื่องจากกระผม นายเสนีย์ เจริญสุข อาจารย์ประจำสาขาวิชานิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี จังหวัดลพบุรี กำลังศึกษาในระดับปริญญาเอก สาขาวิชานิติศาสตร์ และได้เสนอหัวข้อดุษฎีนิพนธ์เรื่องเกี่ยวกับการตราข้อบังคับมหาวิทยาลัย ตามพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏ พ.ศ. 2547 และจากการได้เก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับข้อบังคับมหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร ว่าด้วยสภาคณาจารย์และข้าราชการ(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 นั้น

           กระผมใคร่มีข้อสงสัย ในคำนิยาม ข้อ 4 คำว่า "ข้าราชการ" หมายความว่า ข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษาตำแหน่งประเภททั่วไป........และให้ความรวมถึงพนักงานมหาวิทยาลัยตำแหน่งประเภททั่วไป วิชาชีพเฉพาะ หรือเชียวชาญเฉพาะ พนักงานราชการ และลูกจ้างประจำสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร"

           กระผมมีความเห็นว่า น่าจะขัดกับพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฎ พ.ศ. 2547 มาตรา 23  บัญญัติหลักว่า สภาคณาจารย์และข้าราชการ ประกอบด้วยประธานและกรรมการ ซึ่งเลือกจากคณาจารย์ประจำและข้าราชการของมหาวิทยาลัย จึงแบ่งองค์ประกอบของสภาคณาจารย์และข้าราชการ ออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มคณาจารย์ประจำ และกลุ่มข้าราชการของมหาวิทยาลัยที่มิได้เป็นคณาจารย์ประจำ

           คณาจารย์ประจำ หมายถึง ข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษาที่ทำหน้าที่สอนและบุคลากรซึ่งไม่ใช่ข้าราชการพลเรือนทั้ง 3 ประเภท ได้แก่ (1) อาจารย์ประจำตามสัญญาจ้างฯ (2) พนักงานราชการสายผู้สอนตามระเบียบสำนักนายกฯ (3) พนักงานมหาวิทยาลัย โดยบุคคลทั้ง 3 ประเภทต้องทำหน้าที่เป็นอาจารย์ผู้สอนและทำงานประจำอยู่ในมหาวิทยาลัยที่สามารถดำรงตำแหน่งทางวิชาจารย์ จึงจะถือว่าเป็นคณาจาย์ประจำของมหาวิทยาลัย

           ข้าราชการ หมายถึง ข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษาที่บรรจุและแต่งตั้งให้รับราชการ...ตามมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา พ.ศ.2547 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2551

           ทั้งหมดนี้ เป็นไปตามแนวคำวินิจฉัยของคณะกรรมการกฤษฎีกา เรื่องเสร็จที่ 869/2552, เรื่องเสร็จที่ 856/2550, เรื่องเสร็จที่ 446/2549

          หากท่านอาจารย์มีความเห็นประการใด ขอได้โปรดแสดงความเห็นจักเป็นพระคุณยิ่ง

                                   ขอแสดงความนับถือ

                                   นายเสนีย์ เจริญสุข