เรียน ท่านอาจารย์ที่เคารพ

   กระผมขอเรียนถามอาจารย์ในเรื่องการมอบหมายงานด้วยวาจา ดังนี้ครับ ตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาที่เป็นหนังสือคำสั่งของหน่วยงานให้หัวหน้ากระผมเป็นผู้นำเงินรายได้ประจำวันส่งให้กับธนาคาร โดยที่กระผมเป็นผู้ไปตัดยอดเงินในแต่ละจุดรับเงินมาให้หัวหน้า แต่ต่อมาหัวหน้ากระผมป่วยทำงานได้ไม่เต็มที่ เมื่อกระผมไปตัดยอดเงินแต่ละจุดแล้วก็นำเงินส่งเองโดยธนาคารมารับที่สำนักงาน เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว หัวหน้าก็เลยตามเลย ทำอย่างนี้มาเป็นปี กระผมเป็นหัวหน้างาน หัวหน้าเป็นหัวหน้าฝ่าย กระผมรับผิดชอบงานมากแต่ไม่ได้รับความยุติธรรมจากผู้บังคับบัญชาเลย ทำให้กระผมน้อยใจ กระผมจึงได้ทำการทุจริตโดยนำเงินออก แต่ไม่ได้นำไปใช้จ่ายอะไร ทำไปเพราะความน้อยใจจริง ๆ  โดยส่งเงินไม่เต็มตามจำนวนที่รับมาจริง โดยเขียนใบฝากเงินจำนวนไม่เต็มให้กับธนาคารเพื่อให้ยอดตรงกับเงินฝากจริง และเขียนใบฝากเงินจำนวนเต็มตามที่ตัดยอดมาเพื่อให้ผู้ทำบัญชีนำไปลงบัญชีในแต่ละวันทำมาประมาณ 68 ครั้ง จนถูกจับได้ กระผมก็นำเงินส่งคืนหมดทุกบาททุกสตางค์โดยทันทีและให้เหตุผลในการกระทำว่า ไม่ได้รับความเป็นธรรมจากผู้บังคับบัญชาที่กดขี่ข่มเหงจิตใจ และเมื่อถูกตั้งคณะกรรมการสอบสวน เขาบอกว่าเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น หัวหน้าได้บอกกับคณะกรรมการว่าได้สั่งให้กระผมนำเงินส่งแทนด้วยวาจา เมื่อคณะกรรมการสอบสวนผู้เกี่ยวข้องทุกคนแล้ว กลุ่มนั้น ถูกลงโทษ ว่ากล่าวตักเตือนและภาคทัณฑ์ แต่กระผมถูกลงโทษ ไล่ออก

   ในกรณีเช่นนี้ ถ้ากระผมให้ปากคำต่อศาลว่า การนำเงินฝากไม่ใช่หน้าที่ของกระผม แต่เป็นหน้าที่ของหัวหน้า ในข้อกฏหมาย กระผมจะมีความผิดไหมครับ ถ้าผิดจะผิดมากไหมครับ  และกรณีเป็นข้าราชการจะมีความผิดตามกฏหมายมาตรา 147 หรือ 157 อย่างไร และถ้ากระผมต่อสู้ในศาลจริง โดยอ้างว่าไม่ใช่หน้าที่ จะมีโอกาศที่จะได้รับโทษน้อยลงหรือไม่

    และในกรณีที่กระผมนำเงินออกไป 68 ครั้ง กระผมจะต้องติดคุกเป็น 100 ปี จริง ๆ  หรือครับ ถ้าหากศาลลงโทษทุกกรรม และกระผมพอจะมีทางออกอย่างไร หรือว่าท่านอาจารย์ม่ีช่องทางแนะนำให้กระผมหาข้อมูลเพื่อต่อสู้ในศาลได้อย่างไรหรือไม่ หรือต้องทำใจก้มหน้ารับกรรมไป 

    กระผมขอขอบพระคุณอาจาย์เป็นอย่างสูงที่ท่านกรุณาตอบคำถามของกระผมทุกครั้งที่ผ่านมา